പൂച്ച മതിലിനു മീതെ , നിലാവില്,
ചരിഞ്ഞ ആ കിടപ്പിലുണ്ട് ഒരു കാത്തിരിപ്പിന്റെ ആകാംക്ഷ .
ചുണ്ടെലിയോ , നച്ചെലി യോ , തുരപ്പനോ എന്തുമാകാം ,
അവന്റെ പുരാതന ശത്രു രൂപം
പക്ഷെ ഇപ്പോള് അതിന്റെ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണില്
ഒരു കുളിര്ത്ത ചന്ദ്രന്
അതില് ഒരു മുയല് , അല്ലെങ്കില് ഒരു മാന് ,
ആംസ്ട്രോങ്ങ് , ആന്ദ്രിന്...ആരുമില്ല
അതുകൊണ്ടാവണം
ഇരുളില്, ജനല് ചാരിനിന്ന
എന്നെ പൂച്ച വക വച്ചതെയില്ല
അതിന്റെ കണ്ണില് ഞാനില്ലെന്നോ ?
എന്നാല് നോക്കി നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കെ
നിലാവില് മിന്നി നില്ക്കുന്ന പൂച്ചയുടെ വെളുത്ത ഉടല്
ഇപ്പോള്
മെല്ലെ ഇള കുന്നു
നഖങ്ങള് പതുക്കെ നീളുന്നു ,
അതെന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി മുരളുന്നു ...
അതിനു പുലിയുടെ ഉടല് വടിവുമാത്രമേ യുള്ളൂ
എന്നിട്ടും ,
വള്ളിപ്പടര്പ്പിനടിയില് ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന ഇരയെ
നരിയെന്നപോലെ
എന്റെ കണ്ണിലെ വെള്ളെ ലിയെ അതെങ്ങനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു ?
1 comment:
വേട്ട..
പുതിയ ഭാവം ഇഷ്ടായി.
Post a Comment