നിശ

കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു നിശാ ശലഭങ്ങള്‍ ഇന്നലെ അപ്രതീക്ഷിത മായി എന്റെ മുറിയില്‍ കടന്നു വന്നു. രാത്രി പത്തിനും പത്തരക്കും ഇടക്ക്  . അപ്പോഴാകാം അവയ്ക്ക് പറക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ചത്. പ്യൂപ്പയായിരുന്ന  അവരുടെ ബാല്യം ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നില്ല. എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നവയില്‍ പല നിറക്കാരും  തരക്കാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. പച്ച, ഇളം തവിട്ടു, കറുപ്പില്‍ വരയുള്ളവര്‍..അങ്ങനെ ഒരു കൂട്ടം. 

രാത്രി വളരെ വൈകിയും അവ  മുറിയില്‍ പറന്ന് കളിച്ചു. ഇടയ്ക്കു വിശ്രമിച്ചു. പച്ചയും തവിട്ടും കറുപ്പും ശലഭങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ തമ്മില്‍ ആശയ വിനിമയം നടത്തുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാന്‍ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു ആകാംക്ഷ. ചുവരില്‍ പറ്റി ചേര്‍ന്നിരുന്ന, വലിപ്പത്തില്‍ ഏറ്റവും ചെറിയതായ ഇളം തവിടന്‍ ഇരുന്നിടത്തു നിന്ന് അനങ്ങിയതേയില്ല. എന്തായിരിക്കും അതിനു ഹേതു. വീട് വിട്ടിറങ്ങി പോന്ന പിണങ്ങിയ കുഞ്ഞിനെ പ്പോലെ അത് ഭിത്തിയോട് പറ്റി ച്ചേര്‍ന്നിരുന്നു. ചിലവ നിലത്തു പരതി നടന്നു. മധുരമുള്ളതൊന്നും താഴെ അവക്കായി കിടന്നിരുന്നില്ല. ചിലവ ധ്യാനത്തിലെന്ന പോലെ  ചിറകടച്ചു തൊഴുതിരുന്നു. പച്ച നിറക്കാരന്‍ മാത്രം കട്ടിലില്‍ വിശ്രമിക്കാനെന്നവിധം പറന്നിറങ്ങി. പിന്നെ സുഷുപ്തിയില്‍. അവ പറക്കട്ടെ , ചിറകു പൂട്ടി ധ്യാനത്തിലമരട്ടെ, വെളിച്ചത്തിന് നേരെ കുതിച്ചു തളര്‍ന്നു വീണു പോകട്ടെ, ഒടുവില്‍ വിശ്രമിക്കട്ടെ എന്ന് നിനച്ചു   വിളക്ക് കെടുത്താതെയും വാതിലടക്കാതെയും   തുറന്നിട്ട ജനവാതില്‍ പ്പാളികള്‍ ചാരാതെയും  ഞാന്‍ .. 

 പകലായി ,സൂര്യനായി ,വെളിച്ചമായി..നിശാ ശലഭങ്ങള്‍ എവിടെപ്പോയി മറഞ്ഞിരിക്കാം .

ഇന്ന് രാത്രി അവ ഈ ജനലിലൂടെ പറന്നിറങ്ങുമോ എന്റെ മുറിയില്‍ വെളിച്ചമായി..