ചില കാര്യങ്ങള്‍ പറയുന്നതും എഴുതുന്നതും ചിന്തിക്കുന്നതും വെറുതെയാണെന്ന് തോന്നും. പ്രവര്‍ത്തിയാണ് പ്രധാനം എന്ന തോന്നലില്‍. തീര്‍ച്ചയായും എഴുത്തു ഒരു പ്രവര്‍ത്തി തന്നെ. സംശയമില്ല.പ്രത്യേകിച്ച് കവിത, ക്രിയേറ്റീവ് ആയ ചിന്തകള്‍, കഥകള്‍, ചിത്രങ്ങള്‍, അതെ , ലോകത്തെ ഒരിഞ്ചോ കാല്‍ ഇഞ്ചോ ഒരു മൊട്ടു സൂചിയുടെ അറ്റത്തിനു സമമായോ, ക്രിയാത്മകമായി, ഗുണപരമായ മാറ്റത്തിലേക്കും, നന്മയിലേക്കും കൊണ്ടു പോകുന്ന എന്തും പ്രവര്‍ത്തി തന്നെ. ഇങ്ങനെ സ്വയം ബോധ്യപ്പെടാതെ ഒരാള്‍ക്കും ലോകത്തോട്‌ പ്രതികരിക്കാന്‍ ആവില്ല. തന്റെ ചുറ്റുമുള്ള തിന്മകളും കെടുതികളും കണ്ടു ജീവിതം അര്‍ത്ഥ ശൂന്യമാണെന്നു കരുതി ജീവിതം മടുക്കാതിരിക്കാന്‍ എങ്കിലും . അത് യഥാര്‍ത്ഥ പ്രവര്‍ത്തി ആണെങ്കിലും അതിന് ഇംഗ്ലീഷ് മരുന്നുകളെ പോലെ സാമൂഹ്യ ശരീരത്തില്‍ ഉടനടി പ്രതി പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ കഴിയില്ലെങ്കിലും, നമുക്ക് സര്‍ഗ്ഗാത്മകതയിലും മനുഷ്യ ഭാവനയിലും വിശ്വസിക്കാതെ വയ്യ; അത്തരം സര്‍ഗ്ഗ ശക്തികള്‍ ആണ് യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരു ജനതയെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നത് എന്നും .പക്ഷെ എല്ലാ രംഗങ്ങളിലും ഭാവനാ ശൂന്യര്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു ഇക്കാലം .ഒരു പക്ഷെ അതങ്ങനെ ആയി തീര്‍ന്നു. സിനിമാറ്റിക് ഡാന്‍സില്‍ വട്ടം കറങ്ങുന്ന അച്ചു തണ്ട് പോയ ഒരു ഭൂമിയോ?
എന്നാല്‍ ടാഗോറിന്റെ ഈ കവിത എന്നെ വീണ്ടും ജീവിതത്തിന്റെ പച്ചയെ ധ്യാനിപ്പിക്കുന്നു.
ഞാന റിവീല, ഭവാന്റെ മോഹന -
ഗാനാലാപന ശൈലി !
നിഭൃതം ഞാനത് കേള്‍പ്പൂ സതതം
നിതാന്ത വിസ്മയ ശാലി !
ഉദയ ഗ്ഗാന പ്രകാശ കലയാല്‍-
ലുജ്ജ്വല ശോഭം ഭുവനം.
അല തല്ലീടുക യാണധിഗഗനം
വായുവിലീസ്വര ചലനം.......
അലിയിക്കുന്നൂ സിരകളെ യീസ്വര-
ഗംഗാ സരഭസ ഗമനം ...
................................
No comments:
Post a Comment