ജ്ഞാനികള്‍
മരിച്ചവരാകുന്നു ജ്ഞാനികള്‍ :
അവര്‍ക്കറിയാം പൂക്കളുടെ വേരുകള്‍ എത്രയാഴത്തില്‍ ചെല്ലുന്നുണ്ടെന്ന്,
വിത്തുകള്‍ മുളയെടുക്കാന്‍ എത്രകാലം മണ്ണില്‍ കുതിര്‍ന്നു കിടക്കണമെന്ന് .
മിടിക്കാത്ത നെഞ്ചും ചൂടാവാത്ത തലയുമായി
മഴയും മഞ്ഞും ഏറ്റുവാങ്ങുന്നവര്‍ മരിച്ചവര്‍ മാത്രം
ആനന്ദത്തിലും വേദനയിലും കുലുങ്ങാത്തവര്‍ അവര്‍
മരിച്ചവര്‍ മാത്രമാകുന്നു സംതൃപ്തര്‍ :
അവരുറങ്ങുന്നു ,കിനാവ് കാണുന്നു ,
അവരുടെ വിശ്രമം തടസ്സപ്പെടുത്താന്‍
സ്നേഹത്തിന്റെയും വെറുപ്പിന്റെയും ഭാരം അവര്‍ക്കില്ലല്ലോ
ആളുകള്‍ അവരെ ചങ്ങാതിമാരാക്കാത്തത് അത്ഭുതം തന്നെ .
മരിച്ചവരുടെ മുഴുത്ത നിസ്സംഗതയില്‍
സ്വയം മൂടാന്‍ കൊതിക്കുന്ന എന്നെ
ആളുകള്‍ വിചിത്രജീവിയായി കാണുന്നത് അത്ഭുതം തന്നെ
ആഫ്രിക്കന്‍ കവിത .വിവ: സച്ചിദാനന്ദന്‍
2 comments:
കവിത പങ്ക് വെച്ചതിനു നന്ദി.
Welcome..:)
Post a Comment