ബാക്കി

രഹസ്യങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത ഈ ലോകം വല്ലാതെ അടുത്തു വരുമ്പോള്‍ എനിക്കുണ്ട് പരിഭ്രാന്തി.ഇങ്ങനെ രഹസ്യങ്ങളൊന്നും ഇല്ലെന്നു ഭാവിക്കുന്ന തുറന്നു തന്നെ യിരിക്കുന്ന ഈ പുസ്തകം അത്ര എളുപ്പം വഴങ്ങുന്നതല്ലെന്ന തിരിച്ചറിവാണോ. അതോ ആഴത്തോടൊപ്പം പരപ്പുകൊണ്ടും ഇതെന്നെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നതോ..എപ്പോഴും നീല നിറമാര്‍ന്ന , തിരയടിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന കടലിനടുത്ത് ഇരിക്കുന്നതുപോലെ ..ഇടയ്ക്ക് വന്നു നിറം പകര്‍ന്നു പോകുന്ന ഒരു സൂര്യനും ഇന്നു എന്റെ അസ്വസ്ഥതകളെ ബാഷ്പീകരിക്കുന്നില്ല..വാഴക്കയ്മേല്‍ ഇരിക്കുന്ന നീല പക്ഷി , എന്നോട് എന്തോ പറയുന്നുണ്ട് ..അതിന്റെ ഇടക്കിടെയുള്ള ചെറു കുലുക്കങ്ങള്‍ , അതൊരു പക്ഷെ ചിരിക്കുന്നതാവാം.സ്വപ്നത്തിലാവാം ..
ലോകത്ത് രഹസ്യങ്ങള്‍ ഇനിയുമുണ്ട് ബാക്കി.